วันอาทิตย์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2553

บทกวี: ประเทศไทยวันนี้

เมืองไทยวันนี้                               แบ่งสีแบ่งพวกแบ่งฝ่าย     
แตกแยกความคิดมากมาย            เหตุร้ายเกิดขึ้นทุกวัน
เมืองไทยวันนี้                              สาดโคลนใส่สีตามฝัน
ฝ่ายตรงข้ามเลวร้ายทุกวัน           ฝ่ายตนยึดมั่นแต่ตวามดี
สาเหตุเพราะอะไร?                      ใครควรรับผิดเหตุการณ์นี้
รัฐบาล สีนำเงิน หรือหลากสี        สีแดง สีเหลือง สีขาว สีดำ
เหมือนลิงแก้แหทุกวัน                  ยิ่งแก้ยืนยันยุ่งเหยิงถลำ
ดิ่งลึกลงเหวหัวคะมำ                    ชีชำแต่ไม่รู้จะโทษใคร?

วันศุกร์ที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2553

หลักการวาดการ์ตูน ตอนที่ 4

การวาดการ์ตูนตอนที่ 3 จากบ่าวเบิ้ม

การวาดตัวการ์ตูน
อ้างอิงบางส่วนจากบ่าวเบิ้ม:
 http://writer.dek-d.com/Writer/story/viewlongc.php?id=179203&chapter=2
------------------------------------


ปากกาG-Penในเมืองไทยหาซื้อไม่ค่อยได้ง่ายๆ สำหรับผมแล้วรู้จักอยู่ที่เดียวคือร้าน สยาม มาร์เก็ตติ้ง ชั้นสาม เซ็นทรัลเวิลด์พลาซ่า สี่แยก ราชประสงค์ เค้ามีเว็บไซต์ด้วยนะ  http://www.siam-marketing.com/ น้องๆต่างจังหวัดก็ลองเข้าไปดูแล้วกัน ส่วนใครที่รู้จักร้านขาย หรือลิงค์ ก็ช่วยลงไว้ให้หน่อยก็ดีครับ





การวาดการ์ตูนตอนที่ 2 สัดส่วนของตัวการ์ตูน

การวาดสัดส่วนตัวการ์ตูน
อ้างอิงบางส่วนจากครูหนวด: www.oknation.net/blog/cartoon/2007/02/.../entry-1
เรียนรู้สัดส่วนของตัวการ์ตูนในแบบ 2 มิติ กันครับ 
การ์ตูนเราจึงมีสัดส่วนที่สามารถผิดเพี้ยนจากความจริงได้ แต่ว่ามันจะมีหลักอยู่เล็กน้อยที่ต้องจดจำ นั่นคือขนาดความยาวของส่วนที่ผมได้กล่าวเอาไว้ในรูปแล้วขอให้ลองดู แล้วก็จะรู้ได้เลยว่า เมื่อเราวาดให้รูปร่างการ์ตูนมันเพี้ยนไปอย่างไรก็ตาม แต่ถ้าเรายังคงระดับรูปร่างที่ถูกส่วนเอาไว้ การ์ตูนมันจะดูไม่ขัดตานะครับ
และรูปขนาดของสัดส่วนตัวการ์ตูน ผมมักจะกำหนดให้เป็นครึ่งนึงของลำตัวเสมอ นั่นคือ ความยาวของช่วงขา มักจะเป็นครึ่งหนึ่งของลำตัวเสมอ และเราสามารถแงขนาดความยาวของแขน และขาได้เป็นอย่างละครึ่งของข้อศอก และข้อเข่าได้เลยครับ
ในรูปนี้การเพี้ยนรูปทรงที่ผมเขียนไว้ให้ดูนั้น มันจะมีหลักให้น่าคิดอยู่นิดนึง นั่นคือเมื่อเราดึงขนาดลำตัวให้เกินกว่าครึ่งหนึ่งของลำตัวแล้วล่ะก็ ขนาดความยาวของขาจะสั้นมาก ผิดจากที่ผมเคยได้บอกไว้ในข้างต้น แต่เราสามารถทำให้ตัวการ์ตูนนี้มันยังดูดีได้อยู่โดย เรายังต้องคงตำแหน่งความยาวของส่วนมือให้เท่ากับขนาดที่อยู่ที่เอวเสมอนะครับ จะทำให้เราดูเสมือนว่าแค่ยืดลำตัวการ์ตูนให้ยาวออกไปเท่านั้นเองครับ และคุณสามารถใช้ในด้านที่เราต้องการให้ขายาวเกินกว่าลำตัวได้นะครับ
ในรูปนี้ ผมจะเขียนให้ดูว่าเมื่อเราต้องวาดขนาดคนอ้วนที่มากกว่าเส้นเดียว ที่เราร่างไว้นั้นจะทำได้อย่างไร การเติมเนื้อหนังของการ์ตูนตามจินตนาการของเรานั้นก็สำคัญนะครับ ลองดูจากรูปที่ผมยกตัวอย่างมาให้ดู
ในรูปนี้ผมจะออกท่าทางให้มากขึ้นกว่าเดิม การร่างเพื่อขยับให้ตัวการ์ตูนดูมีชีวิตมากขึ้น
-------------------------------------

วันอังคารที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2553

หลักการเขียนภาพการ์ตูน ตอนที่ 1

หลักการวาดการ์ตูน
อ้างถึงข้อมูลบางส่วนจาก  : ครูต๋อม,http://www.watcharina.com/board/index.php?topic=45.0














อ้างอิงจาก: http://namofree.wordpress.com/about/
--------------------------
ความหมายคำว่าการ์ตูน และแอนิเมชัน
ความหมายคำว่าการ์ตูน และแอนิเมชัน
การ์ตูน เป็นวรรณกรรมประเภทที่ถ่ายทอดความเข้าใจ ความรู้สึก ด้วยรูปภาพ ซึ่งหมายถึงภาพที่เขียนขึ้นในลักษณะต่างๆ ภาพจำลอง เป็นสิ่งจำลองของบุคคล ทำให้คนเข้าใจถึงความคิด เข้าใจเรื่องราวต่างๆ ในการเขียนก็ใช้เส้นที่ไม่ต้องประณีต แต่พอมองรู้ว่าคืออะไร
แอนิเมชัน
  (Animation) หมายถึง การสร้างภาพเคลื่อนไหวโดยการฉายภาพนิ่งหลายๆ ภาพต่อเนื่องกันด้วยความเร็วสูง โดยหลักการแล้วไม่ว่าจะสร้างภาพหรือเฟรมด้วยวิธีใดก็ตามเมื่อนำภาพดังกล่าวมาฉายต่อกันด้วยความเร็วตั้งแต่ 16 เฟรมต่อวินาที ขึ้นไป เราจะเห็นเหมือนว่าภาพดังกล่าวเคลื่อนไหวได้ต่อเนื่องกัน ทั้งนี้เนื่องจากการเห็นภาพติดตาหลักการเลือกการ์ตูนในการนำไปใช้ประกอบการเรียนการสอน
1.เลือกการ์ตูนให้เหมาะสมกับประสบการณ์ของผู้เรียน การ์ตูนที่ใช้ประกอบการสอน จะต้องเป็นการ์ตูนที่นักเรียนเข้าใจ ความหมายได้ซึ่งต้องขึ้นอยู่กับประสบการณ์เดิม
2.เลือกการ์ตูนที่ออกแบบง่าย ๆ อาจเขียนเฉพาะเค้าหน้า ใช้เส้นไม่กี่เส้นเพียงไม่กี่เส้น ส่วนประกอบอื่นมีบ้างไม่มากนัก แต่หลักสำคัญคือต้องมีเอกลักษณ์เฉพาะ เมื่อเห็นแล้วรู้ได้ทันทีว่าใครเป็นใคร
3.การ์ตูนที่มีสัญลักษณ์ให้ความหมายชัดเจน คนที่อ่านหนังสือพิมพ์หรือการ์ตูนเสมอ ๆ ย่อมคุ้นเคยกับสัญลักษณ์ต่างๆ ที่สามารถสื่อความหมาย
ขั้นตอนการเขียนการ์ตูน
เมื่อเราสามารถกำหนดเรื่องที่จะเขียนได้แล้วต้องดำเนินขั้นตอนดังนี้
1.วางเค้าโครงเรื่องราวให้สนุกและเข้าใจ เอาไว้ล่วงหน้า
2.แบ่งสาระสำคัญของเรื่องออกเป็นเฟรมหรือส่วนย่อย ๆ ติดต่อกันตลอดเรื่อง
3.พิจารณาเพิ่มเติมหรือตัดทอนสาระสำคัญให้เหลือเฉพาะส่วนที่จำเป็นจริงๆ
4.เขียนภาพคร่าวๆ เป็นเรื่องราวติดต่อกันตามสาระสำคัญหรือส่วนย่อยๆ ที่แบ่งไว้
5.ลงมือวาดการ์ตูน โดยถือหลักการต่อไปนี้เป็นพื้นฐาน
ภาพทุกภาพต้องแสดงท่าทางให้สื่อความหมายตามท้องเรื่องต้องเป็นภาพที่ง่าย ไม่แสดงรายละเอียดมากนัก เน้นเฉพาะส่วนที่จำเป็นแต่ละภาพต้องมีจุดมุ่งหมายเดียวกันใช้คำบรรยายหรือภาษาประกอบที่กะทัดรัด แต่มีความสมบูรณ์ไม่ควรมีการพูดและโต้ตอบในภาพเดี่ยว เพราะจำทำให้ผู้ดูสับสนให้มีการเคลื่อนไหวของตัวละครในมุมต่างๆ เพื่อให้ผู้ดูมีความสนใจยิ่งขึ้นถ้าเป็นตำราเรียน ควรมีข้อแนะนำวิธีการเรียน จุดมุ่งหมายหรือวัตถุประสงค์ควรพิจารณาจัดลำดับให้เหมาะสม
การเขียนการ์ตูนให้มีคุณค่า ประกอบด้วยหลักต่างๆ ดังนี้
1.การเขียนภาพทำให้เข้าใจเรื่องราวได้ง่าย ไม่สับสน ภาพมีความเคลื่อนไหวเป็นภาพง่ายๆ
2.สีที่ใช้สวยงาม ชัดเจน
3.การดำเนินเรื่องน่าสนใจ ตื่นเต้นเร้าใจชวนติดตาม และแทรก สุภาษิต คติธรรม และความรู้
4.ใช้ถ้อยคำสุภาพ ไฟเราะ ตัวสะกดถูกต้อง
5.ผู้เขียนมีความคิดริเริ่มไม่ลอกแบบ การ์ตูน ภาพยนตร์ โทรทัศน์
6.ช่วยส่งเสริมจินตนาการและความคิดสร้างสรรค์
7.มีศิลป์ อาจเกินความจริงไปบ้าง
8.เนื่องเรื่องเหมาะสมกับวัย
หลักการเขียนการ์ตูน
1.ศึกษารูปร่างลักษณะของสิ่งที่จะเขียน คือศึกษาด้านสรีรวิทยา โดยรู้ลักษณะที่สำคัญเพียงบางส่วนที่ประกอบกันเป็นตัวคนหรือสัตว์
2.สังเกตอัตราส่วนของรูปที่จะเขียน ให้เส้นยาวบ้างสั้นบ้าง เพื่อแสดงความสูง ต่ำ อ้วน ผอม
3.ต้องสังเกตการแสดงออกของอารมณ์บนใบหน้า เพื่อให้การ์ตูนแสดงความรู้สึกออกมา

วันอาทิตย์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2553

มีวิวสวยๆให้ชม














บทเรียนชีวิตที่คิดไม่ถึงว่าจะเป็นเช่นนั้น

เรื่องที่ 1.เฉียดตาย
            
              กระพ้มเดินไปเที่ยวกับเพื่อนตามทางรถไฟ นึกสนุกจึงชวนเพื่อนขึ้นไปเดินบนรางเหล็กแข่งกัน ว่าใครจะทรงตัวเดินไปบนรางเหล็กรถไฟได้นานที่สุด คนนั้นเป็นผู้ชนะ  ก็ไม่มีเดิมพันอะไร แค่เล่นกันสนุกแบบไม่มีงานทำ
              เดินไปได้สักครู่หนึ่ง รถไฟมาพอดี ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมแพ้กัน
มุ่งหน้าเดินเข้าหารถไฟโดยไม่กลัวว่ารถจะชน  เพราะมั่นใจว่า เมื่อจวนตัวก็จะสามารถโดดออกไปได้ทัน 
              รถไฟวิ่งใกล้เข้ามาทุกที คนขับรถไฟเปิดวูดดังลั่นเพื่อให้พวกเราหลบออกจากรางรถไฟ แต่พวกเราต่างมุ่งหน้าจะเอาชนะฝ่ายตรงข้ามให้ได้ ต่างฝ่ายต่างไม่ยอมหนี ใกล้เข้าไปทุกที  รถไฟวิ่งเข้ามาร็วมาก พร้อมกับกดวูดยาว-สั้นสลับกันถี่ยิบ
              เหลือระยะห่างแค่เพียง 5-6 เมตร จึงต่างกระโดดหนีออกไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงตะโกนด่าของคนขับที่ชะโงกหน้าออกมาทางหน้าต่าง  "อยากตายนักหรือไง?  ไอ..เด็ก เปร..!!
              นี่ถ้าสะดุดขาตัวเองล้ม  ไม่อยากจะนึกภาพ...แหลก!!!
         
              นี่ละหนา ความประมาทรู้เท่าไม่ถึงการณ์ของเด็กๆที่ขาดประสบการณ์ชีวิต
              นึกถึงอดีตวันนั้น  ตูรอดมาได้ยังไง ไม่น่าเลย นึกแล้วยังเสียวไม่หาย.

มาดูรูปการ์ตูนสวยๆที่กระผ้มชอบนะคร้าบ













ใครมีที่ชอบๆกว่านี้ก็   POST มาอวดกันบ้างนะคร้าบ....

วันเสาร์ที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2553

ผลงานการ์ตูน


(คลิกไปดู)เรื่อง ในจินตนาการ  http://www.dedpet.blogspot.com/






1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24
25
25
26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36

37

38

39

40

41

42

43

44
45
46
The end